Poetry

ജനിച്ചു വളർന്ന വീടായിരുന്നു
അവളുടെ ആദ്യ വിദ്യാലയം.
തുറന്നിട്ട കാരുണ്യത്തിന്റെ
തായനങ്ങളുള്ള വിദ്യാലയം.

ഒരിക്കലും പിരിഞ്ഞു പോവില്ലെന്നു കരുതിയത് നഷ്ടപ്പെട്ടും
ഒരിക്കലും മറക്കില്ലെന്നു

മനസിന്റെ താളം
മുറിഞ്ഞ,കന്നെപ്പോഴൊ,
ഒഴുകുന്ന നദിയിലെ
പാഴ്ത്തടി പോലെയായ്.

ചതികൾക്കു രൂപഭേദങ്ങൾ വന്നു,
കെണിയൊരുക്കും ആപ്പുകൾ

തെരുവിൽ ഒരു വൃദ്ധൻ

ഒരു പൂവായിരിക്കുക എന്തെളുപ്പമാണ്... 
ദിവസവും നാഴികയും കണക്കുകൂട്ടി
ചുമ്മാതങ്ങ്

എത്രകാലമായി
നിന്നെയോർത്ത്
ഈവാക്കുകളിൽ ഞാൻ തപസ്സുചെയ്യുന്നു

പ്രണയ മഴനൂലുകൾ
മാനസ്സവിഹായസ്സിൽ കുളിരുകോരുമ്പോഴു -
മിരവിൽ മാഞ്ഞു പോകും

മരിച്ചവരെ കാത്തിരിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
യാത്ര പോയവരെ കാത്തിരിക്കുന്നതുപോലെയല്ല

മുറുക്കിച്ചുവന്നൊരു പല്ലാൽ ചിരിക്കും
നുണക്കുഴിക്കവിളുള്ള

കാലമെത്ര കാത്തിരുന്നാലും
മുറികൂടാത്ത എന്തോ ഒന്ന്
ചില

കാത്തിരിപ്പിന്നുത്തരം ഇസഹാക്കശ്രുനേത്ര-
കാലത്തിൻ പ്രത്യുത്തരം, വാഗ്ദാനസാഫല്യവും  

കവിതയെഴുതാനിരുന്ന നേരം              
വിഷയം മറന്നതോർത്തു ഞാൻ  

പൂത്തുമ്പീ പൂത്തുമ്പീ
പൂവനിയിൽ വരുകില്ലേ...
ഓണത്തിരുമുറ്റത്തെൻ...

പൊൻ ചിങ്ങ പുലരി പിറന്നു
പൂതുമ്പികൾ പാറി നടന്നു
പൂവിളികൾ ഉയരുകയായി...

വേഗമാർന്നാ,വിഷാദ കാലം -
മാഞ്ഞകന്നേ,പോകുമോ.?
വേദനിക്കും വേൽമുനകൾ

ചുമരിൽ നിന്നൊരു കലപില കേട്ടു തിരിഞ്ഞു നോക്കവേ......
ഘടികാര

നാടി, ന്നഭിമാനമായി നീ, വാനിൽ,
ചന്ദ്രനേത്തേടിപ്പറന്നൂ.
പഴകിയ തേങ്ങലുകളുള്ളിൽ

മനുഷ്യാ നിൻ ചെയ്തികൾ അതിക്രമിച്ചെന്നമ്മ

പലവട്ടം താക്കീതു നൽകി..

എനിക്കുമുണ്ടൊരു പൂന്തോട്ടം...
അതിരഹസ്യമായൊരു പൂന്തോട്ടം..

എത്രമനോഹരിയെന്റെപ്രിയങ്കരി
ചിത്ര

ജനിച്ചുവീണിടും പുഴുവാണെങ്കിലും
ചേലെഴും ചിത്രശലഭമാണിന്നു ഞാൻ....

അന്ധനാണെങ്കിലു,മെന്റെയുള്ളിൽ,
നേരിന്റെ നാളങ്ങളെരിയുന്നിതാ.

സമുദ്രങ്ങൾക്കിടയിൽ തുളുമ്പുന്ന ഭൂമി
സൂര്യനുദിക്കുന്ന ദേശം
സഹസ്രാബ്ദങ്ങളുടെ ചരിത്രം പേറുന്ന ധന്യഭൂമി

വെളുക്കേ ചിരിക്കണം
വെളുത്തുള്ള,തുടുക്കണം,
മുഷ്ടികൾ ചുരുട്ടിയ-...

മലയാള മണ്ണിൻ മാറു പിളർന്നൊഴുകിയാകണ്ണീർ-
സരിത്തൊരു

ഇന്നലെയാണ്
ചൂടുപിടിച്ച വാഗ്വാദങ്ങൾക്കിടയിൽ
നീ ചുണ്ടിൽ വിരൽ ചേർത്ത്

ഞാനില്ലായ്മയിൽ നീയില്ലയെന്നതു പോലെനീയില്ലായ്മയിൽ ഞാനുമില്ലെന്നവന്റെ വാക്കുകളിലുന്മാദം കൊണ്ടവൾ കണ്മണിയാൾ

വിധിയോട് തർക്കിക്കുന്ന മനുഷ്യരെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?
ആത്മാവിന്റെ ശിഖരങ്ങൾക്ക് നേരെ കത്തി ചൂണ്ടുന്ന പ്രാരാബ്ധങ്ങളോട് ജീവിതം കടം ചോദിക്കുന്നവരാണവർ.

ഇന്നിനി നമ്മളിൽ ദു:ഖമില്ല,
വേർപെടുമെന്നൊരു

അകന്നുപോയോ നീയകന്നുപോയോ?
നമ്മളൊന്നായ് തീർത്ത സൗഹൃദക്കൂടും
പാടെ വിട്ടെന്തേ പറന്നുപോയോ?

ജീവിതം ഒരു ഗാനമാണ്,
മനസ്സിലുണ്ടാക്കിയ സ്വപ്നമാണ്‌,
മഴവും പ്രകൃതിയും സഖിയാണ്‌,
ആനന്ദവും വേദനയും

തമസ്സൊളിക്കുന്നു
കിഴക്കു വെട്ടം ഒളി
പരക്കുന്നു,
കുതിച്ചു പായുന്നു...

ഓണപ്പുലരിയി,ലന്നൊരു നാളിൽ
ഒരു കൂടപ്പൂവുമായ് വന്നണഞ്ഞു -...

നോക്കി നോക്കി മടുത്തു അമ്മയെ
ചാക്കിലാക്കി ഒഴുക്കണോ
കാലു തട്ടി നിലത്തു വീണ് മരിക്കുവാൻ
പ്രാർത്ഥിക്കണോ

യാത്ര പോവുക സുഹൃത്തെ 
മലയടിവാരങ്ങളിലെന്നോ
ആണ്ടു പോയ

അവളുടെ കവിതപുസ്തകം
ഇന്നെനിക്ക് കിട്ടി
പഴയ പെട്ടിയിൽ കുറെ മഞ്ചാടിമണികൾക്കൊപ്പം
അവളത് ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു 

താഴ്വരകളില്‍ കുന്നിന്‍ചെരുവുകളില്‍
തടാകക്കരയില്‍ ഒറ്റയടിപ്പാതകളില്‍...

എൻ പ്രാണനാഥൻ
വരുകില്ലറിയാമെനിക്ക്-
ന്നാലും വിരിയാതിരി-
ക്കുവാനവില്ല

ഇനിയെന്തു വേണം നിനക്കായ്മകനെ
ഈ ജന്മമത്രയും നീ മാത്രമല്ലേ 
അകലാനറിയാതെ നിഴലായിരുന്നവർ 
അറിയാതെ നീ പോയ വഴികൾക്കുപാത്രമായ്

മുഖമില്ലാതേ പായുന്ന
മനസിന്റെ രോദനം,
ആത്മാവ് തേടുന്ന 
സങ്കീർണ്ണ വഴികളിൽ
ആശ്രയമില്ലാത്ത 
മിഥ്യ

ഞാൻ നിന്റെ സന്ദേശവാഹക!
നിൻ നീല വെളിച്ചങ്ങൾക്കെണ്ണ പകരുന്നവൾ...

ചരിത്രത്തിന്റെ ശിഖരത്തിൽ
ഒരു നിഴൽ പരക്കുന്നു
അന്ധകാരത്തിന്റെ നിഴൽ
അവിശുദ്ധ വിനാശത്തിന്റെ നിഴൽ.

തീഷ്ണമാം ഉച്ചവെയിലിനേക്കാള്‍ ഏറെ
മൂര്‍ച്ചയുണ്ടായിരുന്നോരോ നോട്ടത്തിനും
വേട്ടനായയേക്കാൾ ഭയം

ഓർമ്മത്തോപ്പിൽ മിന്നിപ്പെയ്തു 
ചന്തം ചൂടിയൊരോമൽമഴ.
മഴയോർമ്മകളിൽ കുട്ടിക്കാലം
മനസ്സിൽ മഴവിൽക്കുട

മനുഷ്യരെന്നു ചൊല്ലുവാൻ 
അറയ്ക്കണം വെറുക്കണം.
നശിച്ച നാളിതോർത്താൽ
നമ്മൾ നമ്മളിൽ മരിക്കണം. 

ഓമനിക്കാനായ് മാത്രമെന്തേ നിനപ്പു നിൻ
കോമള മേനിതൻ രൂപം കാൺകെ
വർണ്ണാഭമാം

കറുത്തപക്ഷികളെ
കണ്ടിട്ടുണ്ടോ,
എല്ലുന്തി കരുവാളിച്ചവയെ!,
ചിതക്കാട്ടിലെ
പുകക്കൊമ്പിലിരുന്ന്
പാതിവെന്തപറവകൾ!. 

ഒരു തോണിയാത്രയില്‍ 
പുഴയിൽ
മുങ്ങിപോയവരുടെ ...

എന്നിലന്നുദിച്ച
വെണ്ണിലാവെളിച്ചമേ നീ...
എങ്ങുപോയ് പറഞ്ഞിടാതെ,
കണ്ണുനീരിലാഴ്ത്തീ...

നാനാജാതി മതസ്ത നിബദ്ധം
സധർമാധിഷ്ഠിത കർമ പഥം
സകലാത്മ സഹോദര സത്യമതം
സംസ്കാര സനാതന സങ്കലിതം.

ഇരുൾമൂടി,യിന്ത്യതന്നുടലിൽ
ചെഞ്ചോരമുറിവുകൾ, ചിതറി -
ത്തെറിച്ചുന്മാദ

നാലാപ്പാടിനു ചിത്രകം, പൊതുവെ,യേവർക്കെന്നുമേയമ്മയായ്
കാവ്യശ്രീക്കൊരു മാല ചാർത്തിയഴകിൽകാവ്യം രചിച്ചൂ ചിരം,

മറവി

ദുഃഖം മറന്നു ചിരി
ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന

അമ്മേ, നിനക്കായി തേങ്ങുന്നു ഞാൻ,
നിൻ പുത്രിതൻ നോവിൽ പിടയുന്നു ഞാൻ.

സ്നേഹഗായകാ
ആശയ ഗംഭീരാ,
'ആശാ'നെന്ന
പ്രസിദ്ധ മഹാകവേ.

കാറ്റുപാടും ഞാറ്റുവേല പാട്ടു മൂളും കിളിമകളേ, 
കാത്തിരുന്ന നാളിൽ നമുക്കൊത്തു

ഞാനൊരു മിഴിവാർന്ന
അനുഭവം.
കുഞ്ഞു കാലത്ത് മഞ്ഞ്
പോലെ മനോഹര നീർത്തുള്ളിയായ്
ചേമ്പിലയിൽ വീണ്

പുഴ പറഞ്ഞു
ഒഴുകുന്നതിന്മുമ്പ്  ഞാൻ തുള്ളികളായിരുന്നു...

കുന്നിന്‍ മുകളില്‍ ഏകാന്തതയില്‍
മാനം നോക്കി കൈകളുയര്‍ത്തി
ഹരിതമനോഹരമാമൊരു മാകന്ദം

അറിയുന്നനുദിനമെൻ ജീവധാരയി-
ലദൃശ്യനാം നിന്നുടെ കരുതലിൻ പീലികൾ!

നേരം വല്ലാതെയായീ -
യിതുവരെയരുണൻ,
നിദ്ര വിട്ടെത്തിയില്ലാ......

നീലവിണ്ണിലേയ്ക്കൊന്ന് 
പറന്നുയരാന്‍, മന്ദാനിലനില്‍
മേഘരാജികള്‍ക്കൊത്തൊന്നൊഴുകാന്‍...

വെട്ടേറ്റു കിതക്കും വെയിലിൽ 
വെളിപാടിനു വില്ലു കുലയ്ക്കും
വേട്ടാളൻ

മേഘം കറുത്തു, വാനം കറുത്തു,
കൂരയ്ക്കു കീഴെയൊരമ്മയോ തേങ്ങി.

പുഴയ്ക്കു പറയുവാനുള്ളത്
ഒരു കദന കഥ!
കൊടുമുടികളുടെ ഇടയിൽ

ചാറ്റൽ മഴ പെയ്തിറങ്ങി,
ഭൂമിതൻ ഉണങ്ങിയ വിരിമാറിൽ.
വേനലിൽ പൊള്ളിയ ഭൂമി കേഴുന്നു,

വില നിലവാരം

പട്ട് നൂൽ പുഴു വിന് വിലയുണ്ട്
തെരുവ് നായക്ക് വിലയുണ്ട്
മനുഷ്യന്റെ

1. കാലവേതാളം
--------------------------------
വേടന്റെ കണ്ണിൽ കുരുങ്ങുന്ന പക്ഷിക്കു -
വേതാളരൂപം പിറക്കും!...

വാടി വീണ കൊന്നപ്പൂക്കള്‍
പാതയോരത്ത് മഞ്ഞപ്പട്ട് വിരിച്ചു 

വിജയിച്ചു, വിജയിച്ചു
സർവജ്ഞപീഠത്തി...

തെറ്റുകളെ എതിർക്കാനെത്തിയവനെ മയക്കുവെടി വെച്ച് പിടിച്ചുകെട്ടി നാടുകടത്തിയിരിക്കുന്നു;
ഇനിയീ

ചരലെറിഞ്ഞോട്ടുമ്പുറത്താരോ,
ചാലിൻവഴി ചാടിയോടുന്നു!
ചാരെതുള്ളിയായ് തൂളിയാ പൂമഴ, 
ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും

പിന്നിലൊട്ടിനിൽക്കുമ്പോൾ നിനക്കേറ്റം പ്രിയതരം
എൻ്റെ ജീവൻ്റെ ഹരിത മുദ്രകൾ....

എഴുത്തുകാരാ,
വിരൽതുമ്പിൽ നിന്നും
നിങ്ങളുപേക്ഷിക്കുന്ന വാക്കുകൾ      എവിടെ പോകുമെന്നറിയാമോ ?
അകത്തെ

അപരാധിയായി ഞാനി-
വിടെ ജീവിത പടവുകൾ
പിറകിലേയ്ക്കിറങ്ങി
നടക്കവെ!

കരയല്ലേ കരികളെ
കരയാതിരിക്കുക, നിൻ
കരയിൽ കയറുവോർ
കരയില്ല നിശ്ചയം. 

വാക്കുകൾ വറ്റിപ്പോയ നിളയാണിന്നെൻ്റെ മാനസ്സം.
മൗന വല്മീകങ്ങളിൽ ഞാനോ കുടിയിരിക്കുമ്പോൾ,...

കണ്ടു ഞാനും കിനാവ്
സ്നേഹം കൊതിക്കും കിനാവ്
അതിൽ നിന്റെ മുഖം തെളിവായ് നിൽക്കും
മധുരം കനിയും

മണ്ണിൻ മനസ്സറിവുള്ളോരാണേ,
മണ്ണോളം താഴാൻ മനസ്സിവർക്കുണ്ടേ. 

മനോഹരമായ ചില മറവികളുണ്ട്.
ഓർക്കുന്ന അതേ നിമിഷത്തിൽത്തന്നെ
മറന്നുപോകുന്നവ.

വാദം കഴിഞ്ഞു,
പ്രതിവാദം കഴിഞ്ഞു.
വിധി വന്നപ്പോൾ,
അച്ഛനുമമ്മയും രണ്ട്. 

വെയിലേറ്റു വാടിയ കെട്ടിടത്തിൽ,
തണലേറ്റിരുന്നു തൻ കടമകൾ ചെയ്യും;

മാനത്തെ വാരിളം തിങ്കൾക്കലപോലെ.
സന്ധ്യക്കു പൂത്തൊരു പാരിജാതം പോലെ.
എന്നുമെന്നുള്ളിൽ...

പകലെരിഞ്ഞകന്ന നിഴൽപ്പാടുകളിൽ  
നിലാമുല്ലകൾ തളിർക്കുന്ന വേളയിൽ  
പോയ വസന്തത്തിൻ വിരഹരേഖയിൽ...

മരണം തടുക്കാൻ പഠിക്കാഞ്ഞതോ
ദൈവത്തിൻ നാട്ടിൽ പിറവിയെടുത്തതോ?  

ദൂരെ ദൂരെ
അറിയാത്ത ജനങ്ങളുള്ള തെരുവിലൂടെ നടക്കണം. 

നിശാ പുഷ്പങ്ങളെ നിങ്ങൾ 
നിശീധത്തിൽ മാലാഖമാരെ 
കാണുന്നവരാണ് ജനിമൃതികളിൽ
സാക്ഷി

പൊരിയുന്ന വേനലിൽ
വെറിപൂണ്ടു പാഞ്ഞ ഞാൻ,
കിണറിന്റെരുട്ടിലേ
ക്കടിതെറ്റി വീണു പോയ്! 

വെയിലൊന്നേൽക്കാതെ, തൊടികൾ കാണ്മാതെ,
ഫോണിൽ കുരുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു പൈതങ്ങൾ.  

ആഫിസ്സിൽ ചെന്ന് കയറുമ്പോഴൊക്കെ സ്വാഗാതമോതും
ഇറങ്ങി വരുമ്പോള്‍ നന്ദി പറയും
സത്യത്തിൽ മറ്റാരിൽ നിന്നും

ഞാനുമൊരു ജീവി, മനുഷ്യനെപ്പോലെ,
വിശപ്പിന്റെ,യുൾവിളിയറിയുമൊരു ജീവി.

മാറിക്കയറിയ 
ഒരു തീവണ്ടിക്കുള്ളിലാണ് ഞാൻ
ഒരു പരിചയവുമില്ലാത്ത സ്റ്റേഷനുകൾക്കിടയിലൂടെ 
അന്തംവിട്ടു

വസ്ത്രമലക്കി തൻ ജീവിതം വെൺമയായ്-
ത്തീർക്കുമൊരമ്മയെക്കാണുന്നു ഞാൻ. 

ലോക ഭൗമദിനം ആചരിക്കുന്നോരീ വേളയിൽ... 
പാതയിൽ നിന്നുമിനി ജോലി തുടങ്ങാം നമുക്കെല്ലാം!

ഒഴുകുന്ന പുഴ പോലെ... 

പുഴയുടെ സ്വഭാവം ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുക എന്നതാണ്. തീരത്തുള്ള കാഴ്ചകളോ ആരവങ്ങളോ