ഓർമ്മകളുടെ ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് വർത്തമാനത്തിൽ നിന്നും ഊളിയിട്ടു പോകാൻ കൊറോണാ ഒരു കാരണമായി. രാജേഷ് നന്ദിയംകോടിന്റെ കൊറോണാകാല രചനകൾ.
ഞാനും ആശാൻ സത്യേട്ടനും, ചന്ദ്രേട്ടനും ഉച്ചക്ക് ചോറുണ്ട് പലക ചാരിയിരിക്കുന്നതിനിടക്ക് ഒരു പളനിമല യാത്ര പോകാനുള്ള തീരുമാനമെടുത്തു. ഞങ്ങളേക്കാൾ ഒരു പാട് മുതിർന്ന ചന്ദ്രേട്ടൻ തമിഴ്നാടെന്നും പറഞ്ഞു ഞങ്ങളെ നിരന്തരം പ്രലോഭിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. മൂപ്പര് വർഷങ്ങളോളം തമിഴ്നാട്ടിലെ വിദൂര ഗ്രാമത്തിൽ പണിയെടുത്ത കഥ പണിക്കിടയിൽ നിരന്തരം പറയുമായിരുന്നു. അവിടുത്തെ ഭക്ഷണം, അവിടുത്തെ ആൾക്കാർ. അവിടുത്തെ മദിപ്പിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ..
ശാലിനിക്ക് കിട്ടിയ ലേശം സ്വർണ്ണം വിറ്റും കെ എസ് എഫ് ഇ യുടെ ചെറിയൊര് കുറി വിളിച്ചും ഞങ്ങൾ നന്ദിയം കോട്ടിൽ നിന്ന് ലേശം മാറി വട്ടേനാട് എട്ട് സെന്റ് സ്ഥലം ആറ്കൊല്ലം മുൻപേ വാങ്ങി. സ്ഥലത്തിന് താഴെ കിലോമീറ്റർ പരന്ന് കിടക്കുന്ന പുളിയപറ്റ കായൽ പാടം. മഴക്കാലത്ത് കായലാവുകയും വേനലിൽ വയലാവുകയും ചെയ്യുന്ന സുന്ദരമായ പുളിയപറ്റ.
"വിഷുക്കാലമാണ്. ഇക്കുറി നമുക്ക് പടക്കമുണ്ടാക്കണം", സന്തോഷ് പറഞ്ഞു.
പടക്കമോ ..? ഞാനശ്ചര്യപ്പെട്ടു.
സന്തോഷിന് ലോകത്തെ മുഴുവൻ കാര്യങ്ങളും അറിയാം.
"മാട്ടായയിൽ പോയാൽ മരുന്നും തിരികളും കിട്ടും. നൂറ് ഉറുപ്യക്ക് സാധനം വാങ്ങിയാല് ആയിര ഉറുപ്യടെ പടക്കം തെരക്കാ"
തൃശൂരിൽ നെല്ലങ്കരയിലെ റോയി ചേട്ടന്റെ വീടുപണിക്കാലം. ഒപ്പം മോഹനേട്ടനും സുന്ദരമാമ്മനും. രാവും പകലും പണി. പണി മാറ്റി നഗരത്തിലെ ബാറിൽ പൂട്ടാൻ നേരം ഒന്നര പെഗ്ഗിന്റെ ലഹരി. ചോറ് അടുപ്പത്ത് തീ പൂട്ടി ബാറിലേക്ക്
യാദൃശ്ചികമായാണ് കൊക്കർണിക്കൽ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അനുഗ്രഹയിലേക്ക് എന്നെ വിളിക്കാൻ വന്നത്. അന്ന് ഞാൻ മേഴത്തൂരിൽ കുട്ടൻ മാഷുടെ അനുഗ്രഹഫർണ്ണീച്ചർ കമ്പനിയിൽ പണിയുന്ന കാലം. കുട്ടൻ മാഷോട് ഞാൻ കാര്യം പറഞ്ഞു. പാർട്ടിയുടെ ജില്ലാ നേതാവും പുരോഗമന കലാസാഹിത്യ സംഘത്തിന്റെ സംസ്ഥാന കമ്മറ്റി അംഗവും എഴുത്തുകാരനും എന്റെ അയൽവാസിയുമായ കെ ടി ഗോപിയേട്ടൻ ഇലക്ഷന്റെ
അങ്ങനെ നീണ്ട നാളത്തെ ചർച്ചക്കും ആലോചനക്കും ശേഷം ഞങ്ങൾ കടലു കാണാൻ തീരുമാനിച്ചു. കടൽ എന്ന് കേട്ടിട്ടേ ഒള്ളൂ. കാണാനുള്ള പുതി എത്രയോ മുമ്പ് കക്ക രവിയുടെ ജൈത്രയാത്ര എന്ന സിനിമ കണ്ട മുതൽ തുടങ്ങിയതാണ്. ചാവക്കാട് കടൽ ഉണ്ട് എന്ന കേട്ടറിവ് ഞങ്ങൾക്കുണ്ട്. അന്നാണെങ്കിൽ കൂറ്റനാട് നിന്ന് ചാവക്കാട്ടേക്ക് നേരിട്ടൊര് ബസ്സ് പോകുന്നുമുണ്ട്. അങ്ങനെ അത്യതികം രഹസ്യമായി വണ്ടി
തൃത്താല പുഴയോരത്ത് പുതിയ മരമില്ല് വരുന്നു. അതിന്റെ പണി ഞാനും മോഹനേട്ടനും മാത്രമുള്ള പണിക്കാലം. തെങ്ങിൻ കഴുക്കോലുകൾ, ഉത്തരങ്ങൾ, കോടികൾ, വളബന്ധങ്ങൾ, കോടിയാണികൾ...
തൃത്താല ബസ്സിറങ്ങി വി കെ കടവിലേക്ക് നടക്കും. നടക്കും വഴി പത്തു മണിക്കു കഴിക്കാൻ നാല് ഉഴുന്നു വടവാങ്ങും. താഴെ പുഴ തെളിവെള്ളമായൊഴുകുന്ന വേനൽ. പുഴയിലേക്ക് വരിവരിയായി ആടുകൾ മേയാൻ
വയൽക്കരയിലെ പുതിയ വീട്ടിൽ മഴ. ഞങ്ങൾ ഒന്നു തണുത്തു. താഴെ കൊയ്യാറായ വയൽ കാണുമ്പോൾ നെഞ്ചു പിടയുന്നുണ്ട്. മൂന്ന് മാസത്തോളം കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണികൾ പോലെ കർഷകർ ശ്രദ്ധിക്കുന്ന പുഞ്ചയാണ്. വേനലിലെ നെൽകൃഷിക്ക് ഇരട്ടി ശ്രദ്ധ വേണം. നന ഒരു നേരം തെറ്റിയാൽ മതി വെയിലേറ്റ് കരിയാൻ. ശ്രദ്ധയോടെ ശുശ്രൂഷിച്ചാൽ ഇരട്ടി വിളവാണ്. ഇതിപ്പോൾ വിളവെടുപ്പാകാറായതാണ്. ഈ ചാറ്റൽ
ദൂരെ ദൂരെ കിഴക്കുള്ള ഷാപ്പിൽ പണി മാറ്റി വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ പോക്ക് പതിവുള്ള കാലം. അജ്ഞാതമായ ദേശവും ഷാപ്പും. ഷാപ്പിലുള്ളവരുടെ പിടി തരാവർത്തമാനങ്ങൾ കൂടുതൽ കൂടുതൽ എന്നെ അങ്ങോട്ടടുപ്പിച്ചു. ചിറ്റൂരിലെ കണ്ണെത്താ പരന്നു കിടക്കുന്ന തെങ്ങിൻ തോപ്പിൽ നിന്ന് അണ്ണാച്ചിമാർ പാണ്ടി ചെത്ത് ചെത്തിയിറക്കും. കള്ള് പുലരുംമ്പോഴേക്കും ഷാപ്പിലെത്തിയിരിക്കും. പത്തും പന്ത്രണ്ടും
സുധാകരേട്ടന്റെ ഭാര്യ ലേശം സ്ട്രോങ്ങായിരുന്നു. അമ്മ അതിലേറെ സ്ട്രോങ്ങായിരുന്നു. അടുക്കളയിൽ അവരിരുവരും കട്ടക്ക് കട്ടക്ക് മുട്ടി. കാലം വൈദ്യുതിക്കും മുൻമ്പാണ്. മൂന്ന് കട്ട ബാറ്ററിയിൽ റേഡിയോയിലെ വാർത്തകളും, വയലും വീടും, നാടകവും, ചലച്ചിത്ര ഗാനങ്ങളും സുധാകരേട്ടൻ പണി മാറ്റി വന്ന് എണ്ണ തേച്ച് കുളിച്ച് ഉമ്മറത്ത് തിണ്ണയിൽ ചുമരും ചാരിയിരുന്ന് കേൾക്കും. മൂപ്പര് പണി മാറ്റി വരുമ്പോൾ
വയൽക്കരയിലെ പുതിയ വീട്ടിൽ ഇന്നലെ രാത്രി ചെറിയ ഭീതിയോടെയായിരുന്നു ഉറങ്ങാൻ കിടന്നത്. നാട്ടിൽ ഈയടുത്ത കാലത്ത് രാത്രിയിൽ പ്രത്യക്ഷമാവുന്ന അജ്ഞാത ജീവിയെ പറ്റിയുള്ള വാട്സ് ആപ്പ്
