മഞ്ഞുതുള്ളിയായ് മഞ്ഞപ്പൂവിന്നിതളിൽ പൊഴിഞ്ഞു നീ
ഇലയായ ഞാൻ നിൻ വരവോർത്തു പതിയെ
ഇലയായ ഞാൻ നിൻ വരവോർത്തു പതിയെ
നിന്നെത്താങ്ങും ദളത്തെ നോക്കവെ
എന്നിൽ പെയ്യാനാവതല്ലെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞിന്നു
മുറിവേറ്റു തറഞ്ഞൊരു പാഴില മാത്രമെന്നോർക്കെ
പെയ്തു മറ്റൊരു ഹിമകണമെന്നില കൺപീലിയിലെനിക്കു മാത്രമായ്
എന്നിൽ പെയ്യാനാവതല്ലെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞിന്നു
മുറിവേറ്റു തറഞ്ഞൊരു പാഴില മാത്രമെന്നോർക്കെ
പെയ്തു മറ്റൊരു ഹിമകണമെന്നില കൺപീലിയിലെനിക്കു മാത്രമായ്
തട്ടിയൊഴുക്കി നിലത്തു വീഴാതെ സൂക്ഷിച്ചിടാൻ
നിനക്കായ് മാത്രം വിടർന്നോരെനിക്കാവതല്ലാതെ
ഞാൻ തട്ടിക്കളഞ്ഞെന്നെത്തേടിവന്നൊരാ ത്തുള്ളിയാശ്വാസത്തെ
ഒടുക്കമെന്നെ മോഹിപ്പിച്ചു പൂവിതളിൽ തിളങ്ങി നിന്ന നീ
നിനക്കായ് മാത്രം വിടർന്നോരെനിക്കാവതല്ലാതെ
ഞാൻ തട്ടിക്കളഞ്ഞെന്നെത്തേടിവന്നൊരാ
ഒടുക്കമെന്നെ മോഹിപ്പിച്ചു പൂവിതളിൽ തിളങ്ങി നിന്ന നീ
പൊഴിഞ്ഞ പോലർക്കൻ്റെ തീക്ഷ്ണമാം രശ്മിയിൽ
തിരികെ നിൻ മേഘത്തിൽപ്പോയൊളിക്കെ
എന്നെങ്കിലുമെൻ്റമേൽ പതിക്കുമെന്നോർത്ത്
എന്നെങ്കിലുമെൻ്റമേൽ പതിക്കുമെന്നോർത്ത്
കാത്തു ഞാനൊരു ദിനം കൊഴിഞ്ഞു പോകും
നിന്നോർമ്മയിൽ മണ്ണിലലിഞ്ഞു പോകും...