എന്നും പുതുമഴ കൊതിക്കും
വേഴാമ്പൽ ഞാൻ
പ്രണയത്തിൻ തീച്ചൂടിലെൻ
ഹൃദയം വെന്തുരുകുന്നു.


ഇണയുടെ ക്യഷ്ണമണിത്തിളക്ക-
മൊരു കനലായെരിയുന്നു.
അഗ്നിക്കു വലം വയ്ക്കുമീയാ -
മ്പാറ്റയായീ ജീവിതം.
വറുതിയിലൊരു എരിതീയ്യായ്
വെറും വെള്ളം തിളക്കുന്നു.
നിന്റെ ചുണ്ടിലെ നീലത്തടിപ്പുകളിൽ
നിന്റെയാർദ്ര നീല മിഴികളിൽ
നിന്റെ തുളസീമണമൊഴുകും
കരിങ്കൂന്തലിൽ
എത്ര സ്നേഹം തണുത്തിരിക്കുന്നു.
വന്നീ പുതുമഴയേറെ ക്കൊതിക്കുന്നു,
എന്നന്തരാത്മാവു
തിമർത്തൊന്നുലയട്ടെ!

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്